معنی دست یازی در لغت نامه دهخدا

عمل دست یازیدن. دست درازی. رجوع به دست یازیدن شود.، - دست یازی کردن، دست درازی کردن:، برآن مه ترکتازی کرد نتوان، که بر مه دست یازی کرد نتوان.، نظامی، کس از بیم شه ترکتازی نکرد، بدان لعبتان دست یازی نکرد.، نظامی.، چو دستی که بر ما درازی کنی، به تاج کیان دست یازی کنی.، نظامی.، چو نام توام جان نوازی کند، به من دیو کی دست یازی کند.، نظامی.، بر رهش عشق ترکتازی کرد، فتنه با عقل دست یازی کرد.، نظامی.،، حرص. طمع. و رجوع به یازی در ردیف خود شود

معنی دست یازی - جستجوی لغت در جدول جو

دست یازی

لغت نامه دهخدا

دست یازی

فرهنگ لغت هوشیار

دست ورزی

اشتغال به کارهایی که با دست انجام داده می شود، عمل دست ورز

فرهنگ فارسی عمید

دستیاری

کمک، امداد، معاونت

فرهنگ فارسی عمید

دست یازیدن

دست دراز کردن به سوی چیزی

فرهنگ فارسی عمید

دست ساز

آنچه با دست ساخته و پرداخته شده باشد، برای مثال هر مائده ای که دست ساز فلک است / یا بی نمک است یا سراسر نمک است (خاقانی - ۷۰۴)

فرهنگ فارسی عمید

دست باز

گشاده دست، باسخاوت، بخشنده، کسی که هرچه دارد خرج کند یا به دیگران ببخشد، دست ودل باز

فرهنگ فارسی عمید

دست درازی

تعدی و تجاوز و دست دراز کردن به مال یا ناموس دیگران

فرهنگ فارسی عمید

دست کاری

دست بردن در چیزی، کنایه از تغییر دادن و مرمت کردن چیزی

فرهنگ فارسی عمید

دست بافی

(دَ)

عمل دست باف. بافتن بدون چرخ و وسائل مکانیکی. بافتن با دست. و رجوع به دست باف شود

لغت نامه دهخدا

دست ورزی

(دَ وَ)

عمل دست ورز. پیشه داشتن کارها که با دست انجام پذیرد و با دست ساخته و مصنوع شود نه با ماشین. عمل صنعت دست. عمل صنعت یدی

لغت نامه دهخدا

دست یازان

(دَ)

صفت بیان حالت از دست یازیدن. رجوع به دست یازیدن شود

لغت نامه دهخدا

دوست بازی

صفت و حالت دوست باز، رفیق بازی، رجوع به دوست باز شود

لغت نامه دهخدا

دست خالی

(دَ)

تهی دست. دست تهی. صفرالید.
- دست خالی (به اضافه) ،بی بضاعت و مایه. و رجوع به دست تهی شود.
- دست خالی برگرداندن کسی را، مأیوس و ناامید و بی حصول مقصود او را بازگرداندن.
- دست خالی برگشتن یا آمدن، آمدن از سفر بی ره آورد و ارمغان.
- ، بازآمدن از کاری یا رسالتی بی نتیجۀ مطلوب.
- دست خالی ماندن، تهی و دور ماندن دست از...:
دست او خالی نخواهد ماند سالی هفتصد
پای او خالی نخواهد ماند ماهی صدهزار.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

مست بازی

(مَ)

عمل مست. اعمالی همانند اعمال مستان. حرکاتی به گونۀ مستان.
- مست بازی درآوردن، کمی مشروب نوشیدن و خود را به مستی زدن. تقلید مستان درآوردن در غیرحالت مستی.
- ، مست بودن و حرکات مستانه کردن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

دست گزای

(دَ / دِ)

گزندۀ دست. گزاینده دست

لغت نامه دهخدا

دست درازی

(دَ دِ)

حالت و چگونگی دست طولانی. طول ید. (یادداشت مرحوم دهخدا). دراز بودن دست. بلنددستی، ظلم و تعدی. (آنندراج). تطاول و تعرض. (یادداشت مرحوم دهخدا). بطش. (ملخص اللغات خطیب). ظلم و ستم و جور و جبر و تعدی و زبردستی. (ناظم الاطباء) : متغلبان دست درازی از حد ببردند و بطاقت رسیدیم. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 66). خروج کرد و دست بقتل مسلمانان و نهب اموال و دیگر دست درازی برآوردند. (جهانگشای جوینی).
با همه عالم به لاف با همه خلق از گزاف
دست درازی مجوی چیره زبانی مکن.
ضیای نیشابوری

لغت نامه دهخدا

شست یازی

(شَ)

مقیاس طولی در قدیم. (ازفرهنگ لغات ولف). یعنی شست یاز که اندازه ای است: شست یازی کمند، یعنی کمندی که شست یاز طول آن است. یاز از یازیدن به معنی دراز کردن و کشیدن است: دیریاز، یعنی آنکه دیر می کشد، دوام می کند... یاز به معنی اندازه هم هست که طول دو بازوی باز است از سر انگشتان یک دست تا سر انگشتان دیگری. این اندازه را فرهنگها بازهم خوانده اند ولی یاز معقولتر بنظر می رسد با توجه به ’گز’ که قلب ’گاف’ به ’یاء’ معمول است ولی به ’باء’ معمول نیست. (از فرهنگ لغات شاهنامه) :
برآمد یکایک به کاخ بلند
به دست اندرون شست یازی کمند.
فردوسی.
رجوع به شست یاز شود

لغت نامه دهخدا

دست یازیدن

(دَ هََ کَ دَ)

یازیدن. دست دراز کردن. دست درازی کردن:
بزور کیانی بیازید دست
جهانسوز مار از جهانجوی جست.
فردوسی.
استکفاف، دست بسوی کسی یازیدن از بهر گریه. (دهار). رجوع به یازیدن شود

لغت نامه دهخدا

دسته بازی

(دَ تَ / تِ)

به ترتیب دادن حزب و به کار اجتماعات و احزاب و گروه های مختلف پرداختن

لغت نامه دهخدا